Dag 2

Woolderes 1 - Volley 1: 7 - 1
Tukkers domineren ‘Super Sunday’ ...

Vol goeie moed vertrokken Lisanne, Ine, Wart, Michael en ik (Miliaan) zaterdagmiddag vanaf Volley richting Hengelo. Voordat we de Brabantse wipstaartmussen gingen verlaten, hebben we nog op Fellenoord op kunstgras getraind. Vervolgens hebben we de spullen in het hotel gedumpd en zijn we in een hapje gaan eten in Enschede downtown. Een goeie voorbereiding op zondag, maar het eerste team van T.C. Woolderes deelde op het eigen blauwe kunstgras pijnlijke tikken uit aan Volley 1, terwijl FC Twente het feest op Eindhovense bodem nog een week wist uit te stellen! In Hengelo werd het 7-1 voor de tukkers!

De dames beten het spits af: Lisanne nam het op tegen een top-30 speeltster en Ine tegen de 2e dame. Lisanne begon erg sterk en kwam met 3-2 en een break op zak voor. Maar door 2 mindere games kantelde de wedstrijd en kwam ze met 6-3 en een dubbele break in de tweede set achter. En tegen een sterk serverende dame op kunstgras is dat te veel: 6-3 6-2 verloren. Ine was hard aan het strijden om de langdurende eerste set binnen te slepen, maar die ging helaas met 6-4 verloren. De tweede set ging een stuk sneller: 6-4 6-0 verloren.

Vervolgens mochten Michael en ik aantreden. Ons Belgisch servicekanon speelde op 2 tegen een 15-jarig talent, die onlangs nog Nederlands kampioen is geworden. Lange, harde rallys volgden elkaar op en mondde uit in een tiebreak. Ondanks het hoge niveau dat Michael in deze set haalde verloor hij de tiebreak. Justin Eleveld werd na desetwinst wat ontspannender en schakelde nog een tandje bij. Met 6-2 sleepte hij de 2e set binnen. Ondertussen was ik aan het spelen tegen Coen van Keulen, een service-volley specialist uit de top-50 in NL. In het begin moest ik even wennen aan spel, vooral de service, en kwam met 5-2 achter. Maar ik ging beter spelen en bracht het tot een tebreak, waarin ik erg goeie kansen kreeg! Stom, ik verloor die met 9-7. De tweede set ging op en neer maar ik werd op 4-4 gebroken waarna hij de wedstrijd uitserveerde.

4-0 achter!!! . . . Ja, dat dachten wij ook! Maar met opgeheven hoofd en het besef dat we in de 4 volgende partijen goeie kansen hadden om te winnen, begonnen we aan de dubbels. Wart en Michael speelden tegen hun twee singelaars. Onze Brabantse dubbelspecialisten zetten een erg sterke 1e set neer! Erg hoog niveau: returns op de voeten, volleys afmaken, goed serveren. Alleen het belangrijkste ontbrak: het setpoint winnen! Want de tiebreak ging met 10-8 verloren! Jammer, maar in de 2e set kun je het met dit niveau rechtzetten. Nog aangeslagen van het setverlies, werden de heren in de e game van de 2e set gebroken. Dit werd ook de beslissende want het lukte niet om terug te breken: 7-6 6-4 verloren!

Tsssjaa, 6-0 achter! De eer redden? Zowiezo! Tussenstanden op dat moment: Heren 1 verloren! 2e gemengde team stond achter! PSV géén kampioen! Allemaal nog 1x opgeladen om die ‘nul’ weg te werken. Wart en Lisanne speelde tegen van Keulen en Lisannes tegenstandster. Eerste set waren de andere beter en ging met 6-2 verloren. De 2e set ging op service, een beter niveau van Volley, maar op 5-5 viel de beslissende break in ons nadeel. Daarnaast stonden Ine en ik nog te zwoegen. 6-2 4-1 en 40-0 stonden we achter. Door te blijven gaan en een tandje bij te schakelen keerden we het tij, 7-5 winst en die supertiebreak sleepten we ook binnen: 2-6 7-5 10-6 gewonnen.

Al met al, weekend begon top en eindigde.... ‘teleurstellend’! Jammer dat het op kunstgras was, maarja als je hen uit treft, zul je er toch echt moeten spelen. Mouwen opstropen en hard trainen voor komende zondag! Hopelijk kunnen we dan weer beroep doen op onze trouwe supporters en het mooie sfeertje!

Tot zondag!
Grt. Miliaan

Lobbelaer 2 - Volley 2: 6 - 2
Een dag vol tegenslagen ...

Om 8uur in de ochtend waren we met het 2e team op Volley om te verzamelen en te vertrekken naar het uiterste puntje van Noord-Brabant om daar de eer van Volley hoog te houden.We wisten dat het een pittige dag zou gaan worden. Maarten en ik(Ille) tekenden voor een 3-5 nederlaag. Ja!! Daar tekende we voor, toen we zagen dat het team van de Lobbelaar met twee 2 spelers en een 1 speler kwam aanzetten.

Na wat ballen te hebben geslagen begonnen de dames aan de wedstrijden, die voor ons gevoel alle kanten op kon gaan. NIET DUS! De dames gingenmet grote cijfers onderuit. De exacte uitslagen zal ik jullie besparen! Iris verloor van een jongedame uit Duitsland. Die iets weg had van de resterende delen van de Berlijnse muur. Er was niet doorheen te slaan, door de vastheid van de Duitse (merkt Maarten later ook in de mix). Karolien had daarentegen ook een pittige tegenstand(st)er. Er waren zeker kansjes voor ons Belgische tennistalentje. Maar helaas moest ze ook door de knieeën gaan.

Maarten en ik voelden de bui hangen. De heren moesten het gaan oplossen vandaag! Lastig als je weet dat een van de tegenstanders Wouter Standaard is, voormalig top 10 speler van de A-lijst en nu nog steeds top 30. Ik (Ille) mocht in de ring verschijnen tegen deze 'gearriveerde' speler. Zoals ik ook tegen Mike zei bij terugkomst op Volley onder het genot van een heerlijke maaltijd gemaakt door Dhr. Bakx: Ik had het gevoel dat ik hem kon pakken. Maar dat gevoel verloor ik toch telkens als ik weer een game verloor. 6-3 6-3 was de uitslag en de hoop was gevestigd op de TROTS van Volley: Maarten Meijs, die korte metten maakte met Wessel Ellias. 6-2 6-0 was de uitslag.

Na een lunch die natuurlijk niet kon tippen aan die van Volley gingen we vol goede moed beginnen aan de dubbels. Iris en Karolien lieten zich van hun beste kant zien en verloren na een spannende wedstrijd met 6-0 6-0. Het was heel vaak deuce zullen we maar zeggen!! Maarten en ik waren na vorige week goed op elkaar ingespeeld en wilde natuurlijk Wouter Standaard (cat. 1 in de dubbel) pakken. En zo gezegd zo gedaan pakte Meijsie en van E de twee heren. Met redelijke ruime cijfers: 7-5 6-1.

Nu zijn we aangekomen bij mijn favoriete onderdeel: De singel met een handicap (quote: Alex Reijnders, Eindhovens dagblad 2005). Mixen!! Karolien en ik speelde de 1e mix, ik had niet echt het gevoel dat het een mix was aangezien de dame bijna harder serveerde en sloeg dan haar partner. Karolientje zag het ook niet echt zitten. Maargoed we hadden plezier samen en dat telt natuurlijk ook mee ( 0-6 2-6 nederlaag).

De hoop was wederom gevestigd op de TROTS van Volley. De trainer, het oogappeltje van Eindhoven: Maarten Meijs. Hij speelde samen met Iris de 2e mix. En die moest toch wel gewonnen worden. Na een flitsende start van de 1e set in het voordeel van de tegenstanders (0-6) begon de rauwe diesel motor van Meijs en Iris te werken en wonnen ze de 2e set met 6-.... Geen idee hoeveel want Karolien was aan het babbelen. De super-tiebreak was dus van grootst belang!! Helaas voor Volley begon het Duitse mokkeltje, dat de gehele 2eset geen bal goed sloeg opeens weer te tennissen en zorgde voor een paar haar scherpe lobs. Helaas de super tiebreak werd verloren.

We hebben ons doel van de dag niet gehaald en hebben 2-6 verloren! De 2e misschien wel ergere tegenslag was dat PSV nog geen kampioen is. Ajax wordt gespaard omdat de trouwe aanhang van F.C. Groningen het eigen stadion in de fik zet.... Moet niet veel gekker worden!! Volgende week spelen we vol goede moet thuis tegen C.A.S.H.

Wij van Volley 2 hopen natuurlijk op veel support. Want hoe meer zielen hoe meer vreugde natuurlijk!

M.v.g. Ille van Engelen en team 2

Orient 2 - Volley 3: 3 - 5
Na een goede start te hebben gemaakt afgelopen week moest er vandaag gewonnen worden in het Limburgse Sittard, tegen Oriënt. En dat lukte, mede doordat we vandaag de beschikking hadden over Monica, die we een dagje mochten lenen van het 2e team.

Na een lekker kopje thee mochten de dames beginnen aan hun wedstrijden in een regenachtig Limburg. Monica speelde de 1e single en begon ijzersterk aan haar wedstrijd. Ondanks de extreem zachte baan en de vele “bad bounces” haalde ze met nagenoeg foutloos tennis de eerste set binnen: 6-1. De tweede set bleek al snel een kopie van de eerste, waarin Mo haar goede lijn zonder enige moeite doorzette. Na iets meer dan een uur was Mo klaar en won ze eenvoudig met 6-1 6-1, ons eerste punt was binnen.

Emmy was inmiddels ook al bezig, maar daar ging het minder lekker, ze maakte de eerste set iets te veel fouten om het haar tegenstander echt moeilijk te maken, ze verloor deze dan ook met 6-2. Na wat tactische tips van haar teamgenotenJ maakte ze een super start in de tweede set, binnen no-time stond ze 5-2 voor en kon ze gaan serveren voor de setwinst. De tweede set werd overtuigend binnen gehaald met 6-2. Emmy ging aan het begin van de derde set vrolijk door met het slaan van haar snoeiforehands, die nu, in tegenstelling tot de eerste set, wel in vielen. Ze kwam al snel 5-0 voor en leverde toen nog maar twee games in voordat ze de wedstrijd in haar pocket had. Uitslag: 6-2 2-6 2-6.

De dames hadden een uitstekend voorbeeld gegeven door hun twee partijen te winnen, de rest was aan ons. Ik (Jochem) mocht aantreden tegen een jongen die over het park liep alsof hij komende zomer opgaat voor zijn vierde Wimbledontitel, daardoor was ik extra gemotiveerd om een goede wedstrijd af te leveren. De eerste set begon dramatisch voor mij, ik maakte veel fouten en zat totaal niet in de wedstrijd, daarentegen begon de ster van mijn tegenstander uiteraard alleen maar te rijzen. De eerste set verloor ik daarom ook met 6-2. Na een lading positieve tips van mn teammates, begon ik als herboren aan de tweede set. Ik maakte bijna geen fouten meer en scoorde steeds meer punten, de 2e set won ik met 6-2. Aan het begin van de derde set brak ik meteen zijn service en was het momentum geheel aan mijn zijde. Ik stootte door naar 5-1 en won de derde set met 6-1, achteraf toch nog een makkelijke overwinning ondanks een slechte eerste set. Ricky was zijn kunsten aan het vertonen tegen een oerdegelijke slicekoning waar hij maar lastig doorheen kon komen. In de eerste set was het allemaal net niet voor Ricky, hij verloor de set met 6-1. Hij begon met een paar goeie games in de tweede set maar kon het helaas niet volhouden, hij had z’n dag niet. De tweede set werd verloren met 6-2.

Na de lunch mochten Ricky en ik beginnen aan de dubbel. We speelden tegen een koppel dat al enige dubbelervaring heeft met elkaar en dat was te merken. Zij begonnen ijzersterk aan de wedstrijd en Ricky en ik hadden veel moeite om onze games binnen te halen, we verloren uiteindelijk met 6-3 6-1.

De dames begonnen ietsje later aan de damesdubbel. Mo en Emmy kwamen 5-2 voor in de eerste set maar verloren op een lullige manier toch nog de eerste set in de tiebreak. Bij een 1-1 stand in de tweede set werd het grijs boven Sittard, en werden beide dames de baan af geregend/gehageld. In een paar minuten was het gemalen baksteen omgetoverd tot een groot zwembad met ijsklontjes. Het was inmiddels al half zeven in de avond en we waren nog niet toegekomen aan de mixdubbels, dus het was duidelijk dat het een latertje zou worden omdat het weer er ook niet echt hoopgevend uitzag. Na ruim 2,5 uur er warmpjes bij te hebben gezeten in de kantine, waren er weer enkele banen bespeelbaar. De dames begonnen uitstekend na de regenpauze en wonnen de tweede set met 6-3. De derde set werd een ware thriller met veel close games die gelukkig naar volley gingen. Het was spannender dan de stand doet vermoeden, ook de derde set werd 6-3.

Omdat het nu eindelijk droog was gingen we meteen door met de gemengd dubbels. Emmy speelde samen met Ricky een super dubbel en wonnen 6-3 6-1. Zij hadden er in ieder geval voor gezorgd dat de dagzege alvast binnen was. Mo en ik (Jochem) begonnen lekker aan de dubbel en kwamen 3-0 voor. Jammer genoeg hielden we het niet vol en verloren we de set met 7-5. Tweede set nieuwe kansen. Deze set speelde we allebei foutloos en maakte wel veel punten aan het net, we wonnen de tweede set met 6-0 dus hadden vertrouwen voor de supertiebreak. De supertiebreak ging gelijk op en uiteindelijk verloren we met een pijnlijke 16-14 de wedstrijd. Het was inmiddels over elven. Toch een geslaagde dag met weer een 5-3 overwinning.

Volgende week spelen we thuis tegen Bastion Baselaar en gaan we weer voor een mooi resultaat!
Grt Jochem Hoefnagels

Heren 1 - Nieuwehage 1: 0 - 6
Op de 'broek' ...

Na goed uit de startblokken gekomen te zijn in Dordrecht kwamen afgelopen zondag vanuit het zuiden, via de aspergeroute, onze bekende vrienden van Nieuwenhage op bezoek. Dit onder leiding van de altijd opgewekte coach Mr. Zenden alias “fruitvliegje”.

Ons heren team wordt elk jaar letterlijk en figuurlijk breder en Eddie heeft dus meerdere opstellingsmogelijkheden. Hij heeft zelfs een extra handtasje moeten aanschaffen voor de pasjes waar we wekelijks kwartet mee spelen. Met een ander team t.o.v. vorige week dachten we een goede kans te maken. De twee jokers die we ingezet hadden waren Willem van de Bungelaar en Mike Willems. Aldert liet deze week even verstek gaan i.v.m. verplichtingen en Alex speelde alleen een single om s’middags met zijn moeder naar PSV te gaan om met eigen ogen te zien dat ze geen kampioen werden.

Na een uitstekend geregeld ontbijtje bij Volley mocht ondertekende net zoals vorig jaar tegen Nieuwenhage de spits afbijten tegen een (sportieve) Duitser. Deze Duitser (genaamd Kai) haalde de week ervoor een knappe overwinning op een andere Guido. Dit was namelijk Guido van de “Broek”. Die pot had Kai blijkbaar de broek aan en trok daarom aan het langste eind. Ook tegen mij had hij de broek aan, sterker nog………, hij heeft deze nooit uit gedaan. Of zijn benen nu nog lelijker waren dan de gif groene tenues of het als een trainingspotje beschouwde zullen we nooit weten. Maar goed, de overwinningsstreak van 5 single jaren zijn helaas doorbroken. Stark gespielt Kai 5-7 4-6.

Alex mocht aantreden tegen de “Benjamin” van het team. Een perfecte tegenstander voor hem gaf hij vooraf aan. “Die heb ik zo in mijn broekzak” was de uitspraak. Het resultaat pakte helaas anders uit. Op 5-5 in de beslissende set zou je denken dat de ervaring doorslaggevend zou moeten zijn maar de conditie van de leerling overmeesterde de leraar. Met krampverschijnselen ging Alex met zijn staart tussen de benen richting het Philips stadion en de 0-2 was een feit. Alex haalde die dag wel de enige set binnen voor ons team en beloofde dat dit nog een belangrijke zou worden.

Willem speelde eigenlijk een kansloze wedstrijd waarin hij van links naar rechts gestuurd werd. Omdat Willem sinds twee jaar marathons loopt en alleen maar gewend is om voorwaarts te lopen was dit geen goede match. De enige keer dat hij voorwaarts kon lopen was naar het net om zijn tegenstander een hand te geven………proficiat!!

Clement mocht aantreden tegen de plaatselijke John Travolta die zo uit de film Grease gestapt was. Met die bakkebaarden konden we heel het clubhuis van Volley behangen of een extra Dome Aventage mat neerleggen. Maar goed, deze John Travolta bleek niet alleen goed te kunnen dansen. Integendeel, hij liet juist onze Clemenator naar zijn pijpen dansen. Pech(ler) voor onze Clement! Clement die zelfs afgelopen week zijn Belgische klompen ingeruild had voor een wat lichter schoeisel kwam nog passen te kort. Wij denken dat het toch de vermoeidheid is die het vaderschap met zich mee brengt. Desalniettemin had zijn “Foster Parents zoon” Jean-Paul een geweldige dag. De snoepzak omzet is flink gestegen.

In de dubbels hadden we onze tweede joker Mike ingezet. Hij probeerde zijn beste beentje voor te zetten maar bleek achteraf toch zijn geblesseerde te zijn. Het wedstrijdritme was de nekslag.
Willem had het idee dat hij op de kermis stond en voelde zich een schietschijf. Hij gaf aan dat het toch allemaal wat sneller geworden is t.o.v. twee jaar terug.

Na de nederlaag van 0-6 hadden we een koude douche en koude frieten verdiend. Eigenlijk ook een aantal strafrondjes maar deze heeft Jean Paul heel sportief op zich genomen. Een zwarte dag voor zowel Volley als PSV. Één ding is zeker……….dit gaan we goed maken Eddie!!

Guido Thiessens,
Heren 1 Volley, Zondag.