Dag 7
Manege 2 - Volley 1: 6 - 2
De laatste zondag..............
Net als de afgelopen jaren ging het er nog om spannen of we ons kunnen handhaven in deze klasse.
Voor de 3e keer deze competitie ging de reis over de A50 naar Apeldoorn. Na eerst wat bijschaving van de algemene kennis van enkele teamgenoten kwamen we uiteindelijk aan bij het parkje van "de Manege." Geen Manege, maar wel een mooie tennisclub met 4 baantjes, een
brasserie en een zwembad.
Deze club heeft maar 2 teams op zondag maar dan wel een eredivisie-team en een team in de eerste klasse. Dit eerste klasse team moest kampioen worden dus er was behoorlijk wat euries (men zegt 25000) geïnvesteerd.
Aan het begin van vandaag stond Manege dan ook 1e en wij 6e. Manege had 4 punten nodig om kampioen te worden en wij hadden er 4 nodig om ons te handhaven en van niemand afhankelijk te zijn.
Je denkt dat dan dat een 4-4 een logische uitslag zou zijn................ Niet dus.......... We moesten vol aan de bak om een aantal punten te halen.
Lisanne speelde tegen een Belgische die nr 14 op de Belgische ranglijst stond (volgens onze Vlaamse teamgenoten had ze een dikke nek........ zou dat komen omdat ze Waals was???). Lisanne was vandaag slopersberdijf van Riet. Na een moeizaam begin kwam ze op stoom en
sloopte ze met name fysiek haar tegenstandster, 4-6 6-4 6-0.
Ine speelde tegen Natalie Rooks, die stijf van de zenuwen stond met een kampioenschap in het vooruitzicht. Ine kwam binnen een half uur met 6-0 3-1 voor. Helaas kon ze het goede
niveau niet vasthouden en ging haar tegenstandster beter spelen en uiteindelijk verloor ze met 6-0 4-6 5-7.
1-1 na de dames singels en onze concurrent voor degradatie (Daisy, ook uit Apeldoorn.....) had ook al een punt laten liggen.
Michael speelde tegen Erik Reuijl de eerste singel. Reuijl staat nog bij de eerste 20 op de Nederlandse ranglijst en speelde erg goed. Michael was redelijk kansloos en verloor met 6-2 6-1.
Ondertussen was Miliaan begonnen tegen Philippe Oudshoorn. Hij speelde geen grootste wedstrijd, maar bleef knokte zich na een slechte eerste set heel goed terug. Het publiek werd inmiddels behoorlijk luidruchtig want de werking van d alcohol liet zich gelden (1300 uur). Miliaan trok zich er weinig van aan, maar zijn tegenstander kreeg er vleugels van in de 3e set. Miliaan verloor met 2-6 6-0 3-6.
3-1 achter en in Dordrecht bij Dash-Daisy stond het 2-2. Daisy had dus weer een punt laten liggen. Bij deze tussenstand hadden wij nog 1 punt nodig om ons te handhaven. Van de herendubbel mocht dat punt niet verwacht worden. Miliaan en Wart speelden tegen Erik Reuijl en Marc IJzerman. In Nederland een topdubbel en als je dan zelf ook niet goed speelt wordt het erg lastig. 1-6 2-6.
Dan de dames maar.........
Ondanks het publiek wat echt luidruchtig, lomp, vervelend en asociaal werd bleven onze dames knokken en trok met name Lisanne de dubbel naar zich toe. Ze wonnen na een goede wedstrijd met 6-4 5-7 6-4 en haalden zo het voor ons beslissende punt binnen. Inmiddels had Manege ook al 4 punten en waren zij kampioen.
Dat er daarna 2 mixen verloren gingen in de super tie-break mocht de pret niet drukken. In een spannende eerste klasse poule hebben we ons gehandhaafd. Ondanks behoorlijk wat tegenslag hebben we het als team heel erg naar ons zin gehad en de steun van het Volley-publiek heeft ons er zeker doorheen gesleept. Met iets meer geluk had er meer ingezeten, maar dat gaan we volgend jaar wel proberen.
Groet,
Wart van Zoest
Volley 2 - Leeuwenbergh 1: 5 - 3
Zondag 1 July, de laatste competitie dag. 9.00 speelde wij in op de mooie gravelbaantjes van Volley. Onze tegenstanders kwamen ook aanzetten met twee coaches die eruit zagen alsof ze ons gingen opeten vandaag.
Zoals jullie weten is Ille geblesseerd en viel onze trouwe Mike voor hem in. Dat was heel fijn,anders hadden we al meteen 3-0 achter gestaan. Het zou dan een moeilijke klus gaan worden omdat we 4-4 moesten spelen om erin te blijven. Na het inspelen gingen we “gezellig”met z'n allen een bekske koffie drinken. Het zonneke begon te schijnen en de meiden gingen de baan op.
Ik(Monica) speelde de eerste single. Nou ik moest tegen zo’n griet die het leuk vond moonballen te spelen. Maar goed daar moet je mee leren dealen. Ik heb alles geprobeerd om in de wedstrijd te komen. Ik heb mijn best gedaan maar het mocht niet baten. De eerste single ging dus verloren. Ik voelde me zwaar slecht. Ik wist dat vandaag een hele belangrijke dag was. Als we 4-4 zouden spelen zou het voldoende zijn. Dan bleven we erin. Maar helaas, het eerste puntje ging naar onze tegenstanders.
De tweede single werd gespeeld door onze Irish Coffee. Ik heb de wedstrijd niet gezien omdat ik toen zelf aan het spelen was. Maar ze verloor de eerste set en toen pakte ze netjes de tweede en derde set. Goed gedaan. Ik was opgelucht. Want stel we staan met 2-0 achter dan voelen we toch wel een bietje druk.
Nou ik bleef lekker op mijn baantje zitten toen ik klaar was met spelen. Ik dacht we gaan even onze Maikie aanmoedigen. Die het het vast hard nodig. Onze Mike had al een half jaar niet getennist omdat die een nieuwe wereld sport ontdenkt heeft. Golfen !! Ja daar moet je ook met je arm zwaaien dus die slagen van Mike die zagen dr goed uit. Ach ja ,Mike had niks te verliezen. Hij moest tegen een krullebol uit Den Haag. Zijn tegenstander had goeie slagen en werd wel gek van Mikie z'n slicesjes. Ja dat is toch echt wel indrukwekkend om die slicesjes te zien hoor. Potverdorie. Maar goed Mike verloor de eerste set. Ik dacht het zou vast aan mij liggen. Ik ging weg, en ja hoor!! Die held wint de tweede set met 7-5 terwijl hij 5-2 achterstond. De derde set ging moeizamer. Mike was op. Hij verloor die met 6-3. Goed gespeeld Mike.
Toen gingen we naar onze Maarten Meijs, oftewel THE MEN. Wat een alibaba is het ook. Hij moest tegen een goeie jongen. Hij had bijna alles terug en was ook gedreven net als Maarten. Maar helaas onze Maarten was te sterk voor de rechtshandige Hagenaar. Maarten speelde zo bizar goed en won zijn partij met 6-4/6-3. Felicitaties.
Toen gingen we naar onze DAMES DUBBEL !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
So hee, wat had ik er zin in. Ik dacht echt, dit is de dag! We gaan een puntje binnen tikken voor de dames dubbel. Wat we heel deze competitie nog niet gedaan hebben. We begonnen allebei heel goed. we wonnen de eerste set met 6-4. De tweede set verloren we gewoon op een haar na. Maar dan ook echt 1 haartje. We verloren die met 7-5. Nou ik zei tegen Iris, we pakken de volgende gewoon. Want we waren eigenlijk gewoon beter. Of nou ja, zo voelde het bij mij. We konden ze in iedergeval aan. Laten we het daarop houden. Nou in de derde set was Iris even alles kwijt. Nou laat me het zo zeggen, de ballen die ze normaal niet fout zou slaan sloeg ze nu uit. Ze speelde zo goed de eerste en tweede set. We kwamen zo op een 3-0 achterstand en al snel was het 5-0. Nou ja, balen dan he. Maar goed ik kon mn mate weer aan het lachen krijgen toen ik een stuk gesmolten mars in mn mond had en toen lekker mn tong uitstak. Nou, ik dacht we komen terug. Iris moest serveren en we stonden op 0-40. Iris serveerd gewoon een bal vol op de lijn. En ja hoor. Ge kunt het niet geloven, maar ze geven die service uit. We gingen kijken en die bal zat gewoon op de lijn. Hallow als je 5-0 en 40-0 voorstaat en dan zo’n bal uitgeven. Gewoon TRIEST. Maar goed uiteindelijk een letje gespeeld. Nou we winnen die game gewoon nog. Ineens was iris een beest. Sloeg niks meer uit en was weer gedreven. Achteraf zij ze ja,.. mijn hoofd was weer leeg na die discussie. Dus hadden begin van de derde set die discussie moeten hebben. Haha. Nee hoor. Maar goed we verloren die derde set toch nog met 6-1. Tjaa,, ik was niet echt aanspreekbaar. Ik had echt een dubbel willen winnen. Maar wat ik het mooiste vond waren al die lieve supporters die ons maar bleven aanmoedigen. Echt top van jullie.
We gingen toen naar de herendubbel. (Sooo ik dacht dat ik al bijna klaar was met typen. Maar ik ben pas op de helft.)Even tussen door. Ik heb daar maar een stukske van gezien omdat ik zelf aan het spelen was. De eerste set hadden Maarten en Mike gewonnen. De derde set hadden ze matchpoint en toen pakte Mike een bal die 100meter uit zou gaan. En Mike sloeg de bal ook 100meter uit. Maarten stond op het punt van juichen maar moest toen toch maar een ander woord maken van het woord JEEEEJ. Ze verloren de tweede set en toen hadden ze het gehad. De derde set wonnen ze toen easy. Goed gedaan mannen.
OEEEE ,, yeah de mixjes. Maarten en ik, the M&M speelde de eerste mix. We moesten tegen een tonneke en een vrouwtje die een Edgar Davids bril op had. Was erg geestig om te zien. M&M speelde zo goed dat ze gewoon de eerste set wonnen met 6-1. We waren echte beestjes. De tweede set was nog leuker, want die wonnen we gewoon met 6-0. Ach ja. Zelfs bij 5-0 tweede set en 40-15 was maarten zooooooo gedreven. Serieus die ogen die vielen er bijna uit. Was grappig om te zien. Maar toen we gewonnen hadden was de ontlading bij Maarten zo groot. Hij heeft slapeloze nachten gehad, omdat we misschien wel konden degraderen. Maar het kon gewoon niet meer na onze mix. We bleven erin. :D
Toen gingen we naar onze Mikie en onze Ir. Ze stonden tweede set 5-6 achter en 40-30, het wordt nog 40-40 en krijgen 3 matchpoints tegen maar ze overleven het, en het wordt tiebreak. Ook de tiebreak overleven ze. Het wordt dus super tiebreak. De tegenstanders hadden het helemaal gehad, en onze volley toppers wonnen de super tiebreak. KEI GOED.
WE deden nog even een drankje met onze tegenstanders. Was achteraf wel gezellig hoor. Het was sund dat onze verrukkelijke keuken dicht was. Er was niemand op komen dagen. Als ik zo lekker kon koken had ik er wel gestaan hoor. Maar helaas ik bak dr weinig van. Maar geen enkel probleem, want we zijn toen lekker met de eerste twee teams naar de mac geweest. Nou het was heerlijk. NOT .. smerige burgers waar je buikpijn van krijgt.
Wie ik nog even wil bedanken zijn natuurlijk al onze trouwe supporters. Het was heel leuk dat jullie waren komen kijken. Door al die aanmoedigingen krijg je wel een kickje van. En wie ik helemaal ben vergeten te bedanken voor de overheerlijke marsjes, is de man met zijn twee leuke zoons. Thanks!
Mensen, hopelijk tot volgend jaar.
Groetjes,
Monica
Tilburg 1 - Heren 1: 1 - 4
Ge'bok't door Thadia!
Zaterdag 31 mei hebben we de maand en de competitie afgesloten maar Heren 1 moest de zondag nog flink aan de bak in Tilburg. Doelstelling: NIET degraderen. De beste voorbereiding: Moed inzuipen!!
Omdat we door de spanning toch niet konden slapen hebben we ervoor gekozen dan ook maar om 05:00 uur onze krib op te zoeken. Dit bleek achteraf de juiste tactiek.
Onze beste troef Mike hadden we voor veel geld verhuurd aan het tweede. Met die opbrengst kon Aldert i.p.v. mee te spelen spullen kopen op de vlooienmarkt bij het Willem II stadion voor zijn nieuwe woning. Dit betekende voor hem geen tijd om te tennissen die dag.
Sjeng Schalken wilde we graag inzetten maar zei: “ Jullie hebben jezelf in de nesten gewerkt dus moeten jullie het ook zelf maar oplossen”. Ik stel voor dat de penningmeester alsnog deze luie Limbo een contributie rekening stuurt van de afgelopen twee jaar. Kijken of hij dan alsnog slapend lid blijft.
De heenreis naar Tilburg duurde net zolang als we geslapen hadden die nacht maar aangekomen op het park werden we al snel wakker geschud door de zeer felle paprika/campina-achtige kleuren die hoorde bij Ido Kronenberg.
We hadden met Tilburg en met name met Ido nog een tomaatje te schillen. Twee jaar terug kregen we namelijk met 1-5 klop. Revanche dus!! Met drie punten zouden we een eind moeten komen omdat onze degradatie concurrenten tegen de nummers 1 en 2 moesten uit de poule.
Bungel begon met volle moed aan zijn partij tegen Marnix. Helaas zakte de moed al gauw in zijn schoenen want hij sloeg Mar nix. Even veel games als uren die hij geslapen had die nacht, Marnix 12 en “Willem 2”.
Den Ties bewees maar weer eens dat drank meer kapot maakt dan je lief is……namelijk zijn tegenstander!! Tijdens de wedstrijd “dronk hij wel met mate” en stuurde Frank Verlaan de laan uit. 3-6 3-6.
Aal zijn vizier stond nog niet helemaal op scherp en had wellicht last van de plaatselijke Frans Bauer die uitermate zijn best deed om in aanmerking te komen als lead singer bij de Jostiband. Hij stond een beetje verkrampt te spelen maar zijn tegenstander (die qua leeftijd zijn zoon had kunnen zijn) was juist degene die met kramp opgaf op 5-3 in de beslissende set (foto).
Manege 2 - Volley 1: 6 - 2
De laatste zondag..............
Net als de afgelopen jaren ging het er nog om spannen of we ons kunnen handhaven in deze klasse.
Voor de 3e keer deze competitie ging de reis over de A50 naar Apeldoorn. Na eerst wat bijschaving van de algemene kennis van enkele teamgenoten kwamen we uiteindelijk aan bij het parkje van "de Manege." Geen Manege, maar wel een mooie tennisclub met 4 baantjes, een
brasserie en een zwembad.
Deze club heeft maar 2 teams op zondag maar dan wel een eredivisie-team en een team in de eerste klasse. Dit eerste klasse team moest kampioen worden dus er was behoorlijk wat euries (men zegt 25000) geïnvesteerd.
Aan het begin van vandaag stond Manege dan ook 1e en wij 6e. Manege had 4 punten nodig om kampioen te worden en wij hadden er 4 nodig om ons te handhaven en van niemand afhankelijk te zijn.
Je denkt dat dan dat een 4-4 een logische uitslag zou zijn................ Niet dus.......... We moesten vol aan de bak om een aantal punten te halen.
Lisanne speelde tegen een Belgische die nr 14 op de Belgische ranglijst stond (volgens onze Vlaamse teamgenoten had ze een dikke nek........ zou dat komen omdat ze Waals was???). Lisanne was vandaag slopersberdijf van Riet. Na een moeizaam begin kwam ze op stoom en
sloopte ze met name fysiek haar tegenstandster, 4-6 6-4 6-0.
Ine speelde tegen Natalie Rooks, die stijf van de zenuwen stond met een kampioenschap in het vooruitzicht. Ine kwam binnen een half uur met 6-0 3-1 voor. Helaas kon ze het goede
niveau niet vasthouden en ging haar tegenstandster beter spelen en uiteindelijk verloor ze met 6-0 4-6 5-7.
1-1 na de dames singels en onze concurrent voor degradatie (Daisy, ook uit Apeldoorn.....) had ook al een punt laten liggen.
Michael speelde tegen Erik Reuijl de eerste singel. Reuijl staat nog bij de eerste 20 op de Nederlandse ranglijst en speelde erg goed. Michael was redelijk kansloos en verloor met 6-2 6-1.
Ondertussen was Miliaan begonnen tegen Philippe Oudshoorn. Hij speelde geen grootste wedstrijd, maar bleef knokte zich na een slechte eerste set heel goed terug. Het publiek werd inmiddels behoorlijk luidruchtig want de werking van d alcohol liet zich gelden (1300 uur). Miliaan trok zich er weinig van aan, maar zijn tegenstander kreeg er vleugels van in de 3e set. Miliaan verloor met 2-6 6-0 3-6.
3-1 achter en in Dordrecht bij Dash-Daisy stond het 2-2. Daisy had dus weer een punt laten liggen. Bij deze tussenstand hadden wij nog 1 punt nodig om ons te handhaven. Van de herendubbel mocht dat punt niet verwacht worden. Miliaan en Wart speelden tegen Erik Reuijl en Marc IJzerman. In Nederland een topdubbel en als je dan zelf ook niet goed speelt wordt het erg lastig. 1-6 2-6.
Dan de dames maar.........
Ondanks het publiek wat echt luidruchtig, lomp, vervelend en asociaal werd bleven onze dames knokken en trok met name Lisanne de dubbel naar zich toe. Ze wonnen na een goede wedstrijd met 6-4 5-7 6-4 en haalden zo het voor ons beslissende punt binnen. Inmiddels had Manege ook al 4 punten en waren zij kampioen.
Dat er daarna 2 mixen verloren gingen in de super tie-break mocht de pret niet drukken. In een spannende eerste klasse poule hebben we ons gehandhaafd. Ondanks behoorlijk wat tegenslag hebben we het als team heel erg naar ons zin gehad en de steun van het Volley-publiek heeft ons er zeker doorheen gesleept. Met iets meer geluk had er meer ingezeten, maar dat gaan we volgend jaar wel proberen.
Groet,
Wart van Zoest
Volley 2 - Leeuwenbergh 1: 5 - 3
Zondag 1 July, de laatste competitie dag. 9.00 speelde wij in op de mooie gravelbaantjes van Volley. Onze tegenstanders kwamen ook aanzetten met twee coaches die eruit zagen alsof ze ons gingen opeten vandaag.
Zoals jullie weten is Ille geblesseerd en viel onze trouwe Mike voor hem in. Dat was heel fijn,anders hadden we al meteen 3-0 achter gestaan. Het zou dan een moeilijke klus gaan worden omdat we 4-4 moesten spelen om erin te blijven. Na het inspelen gingen we “gezellig”met z'n allen een bekske koffie drinken. Het zonneke begon te schijnen en de meiden gingen de baan op.
Ik(Monica) speelde de eerste single. Nou ik moest tegen zo’n griet die het leuk vond moonballen te spelen. Maar goed daar moet je mee leren dealen. Ik heb alles geprobeerd om in de wedstrijd te komen. Ik heb mijn best gedaan maar het mocht niet baten. De eerste single ging dus verloren. Ik voelde me zwaar slecht. Ik wist dat vandaag een hele belangrijke dag was. Als we 4-4 zouden spelen zou het voldoende zijn. Dan bleven we erin. Maar helaas, het eerste puntje ging naar onze tegenstanders.
De tweede single werd gespeeld door onze Irish Coffee. Ik heb de wedstrijd niet gezien omdat ik toen zelf aan het spelen was. Maar ze verloor de eerste set en toen pakte ze netjes de tweede en derde set. Goed gedaan. Ik was opgelucht. Want stel we staan met 2-0 achter dan voelen we toch wel een bietje druk.
Nou ik bleef lekker op mijn baantje zitten toen ik klaar was met spelen. Ik dacht we gaan even onze Maikie aanmoedigen. Die het het vast hard nodig. Onze Mike had al een half jaar niet getennist omdat die een nieuwe wereld sport ontdenkt heeft. Golfen !! Ja daar moet je ook met je arm zwaaien dus die slagen van Mike die zagen dr goed uit. Ach ja ,Mike had niks te verliezen. Hij moest tegen een krullebol uit Den Haag. Zijn tegenstander had goeie slagen en werd wel gek van Mikie z'n slicesjes. Ja dat is toch echt wel indrukwekkend om die slicesjes te zien hoor. Potverdorie. Maar goed Mike verloor de eerste set. Ik dacht het zou vast aan mij liggen. Ik ging weg, en ja hoor!! Die held wint de tweede set met 7-5 terwijl hij 5-2 achterstond. De derde set ging moeizamer. Mike was op. Hij verloor die met 6-3. Goed gespeeld Mike.
Toen gingen we naar onze Maarten Meijs, oftewel THE MEN. Wat een alibaba is het ook. Hij moest tegen een goeie jongen. Hij had bijna alles terug en was ook gedreven net als Maarten. Maar helaas onze Maarten was te sterk voor de rechtshandige Hagenaar. Maarten speelde zo bizar goed en won zijn partij met 6-4/6-3. Felicitaties.
Toen gingen we naar onze DAMES DUBBEL !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
So hee, wat had ik er zin in. Ik dacht echt, dit is de dag! We gaan een puntje binnen tikken voor de dames dubbel. Wat we heel deze competitie nog niet gedaan hebben. We begonnen allebei heel goed. we wonnen de eerste set met 6-4. De tweede set verloren we gewoon op een haar na. Maar dan ook echt 1 haartje. We verloren die met 7-5. Nou ik zei tegen Iris, we pakken de volgende gewoon. Want we waren eigenlijk gewoon beter. Of nou ja, zo voelde het bij mij. We konden ze in iedergeval aan. Laten we het daarop houden. Nou in de derde set was Iris even alles kwijt. Nou laat me het zo zeggen, de ballen die ze normaal niet fout zou slaan sloeg ze nu uit. Ze speelde zo goed de eerste en tweede set. We kwamen zo op een 3-0 achterstand en al snel was het 5-0. Nou ja, balen dan he. Maar goed ik kon mn mate weer aan het lachen krijgen toen ik een stuk gesmolten mars in mn mond had en toen lekker mn tong uitstak. Nou, ik dacht we komen terug. Iris moest serveren en we stonden op 0-40. Iris serveerd gewoon een bal vol op de lijn. En ja hoor. Ge kunt het niet geloven, maar ze geven die service uit. We gingen kijken en die bal zat gewoon op de lijn. Hallow als je 5-0 en 40-0 voorstaat en dan zo’n bal uitgeven. Gewoon TRIEST. Maar goed uiteindelijk een letje gespeeld. Nou we winnen die game gewoon nog. Ineens was iris een beest. Sloeg niks meer uit en was weer gedreven. Achteraf zij ze ja,.. mijn hoofd was weer leeg na die discussie. Dus hadden begin van de derde set die discussie moeten hebben. Haha. Nee hoor. Maar goed we verloren die derde set toch nog met 6-1. Tjaa,, ik was niet echt aanspreekbaar. Ik had echt een dubbel willen winnen. Maar wat ik het mooiste vond waren al die lieve supporters die ons maar bleven aanmoedigen. Echt top van jullie.
We gingen toen naar de herendubbel. (Sooo ik dacht dat ik al bijna klaar was met typen. Maar ik ben pas op de helft.)Even tussen door. Ik heb daar maar een stukske van gezien omdat ik zelf aan het spelen was. De eerste set hadden Maarten en Mike gewonnen. De derde set hadden ze matchpoint en toen pakte Mike een bal die 100meter uit zou gaan. En Mike sloeg de bal ook 100meter uit. Maarten stond op het punt van juichen maar moest toen toch maar een ander woord maken van het woord JEEEEJ. Ze verloren de tweede set en toen hadden ze het gehad. De derde set wonnen ze toen easy. Goed gedaan mannen.
OEEEE ,, yeah de mixjes. Maarten en ik, the M&M speelde de eerste mix. We moesten tegen een tonneke en een vrouwtje die een Edgar Davids bril op had. Was erg geestig om te zien. M&M speelde zo goed dat ze gewoon de eerste set wonnen met 6-1. We waren echte beestjes. De tweede set was nog leuker, want die wonnen we gewoon met 6-0. Ach ja. Zelfs bij 5-0 tweede set en 40-15 was maarten zooooooo gedreven. Serieus die ogen die vielen er bijna uit. Was grappig om te zien. Maar toen we gewonnen hadden was de ontlading bij Maarten zo groot. Hij heeft slapeloze nachten gehad, omdat we misschien wel konden degraderen. Maar het kon gewoon niet meer na onze mix. We bleven erin. :D
Toen gingen we naar onze Mikie en onze Ir. Ze stonden tweede set 5-6 achter en 40-30, het wordt nog 40-40 en krijgen 3 matchpoints tegen maar ze overleven het, en het wordt tiebreak. Ook de tiebreak overleven ze. Het wordt dus super tiebreak. De tegenstanders hadden het helemaal gehad, en onze volley toppers wonnen de super tiebreak. KEI GOED.
WE deden nog even een drankje met onze tegenstanders. Was achteraf wel gezellig hoor. Het was sund dat onze verrukkelijke keuken dicht was. Er was niemand op komen dagen. Als ik zo lekker kon koken had ik er wel gestaan hoor. Maar helaas ik bak dr weinig van. Maar geen enkel probleem, want we zijn toen lekker met de eerste twee teams naar de mac geweest. Nou het was heerlijk. NOT .. smerige burgers waar je buikpijn van krijgt.
Wie ik nog even wil bedanken zijn natuurlijk al onze trouwe supporters. Het was heel leuk dat jullie waren komen kijken. Door al die aanmoedigingen krijg je wel een kickje van. En wie ik helemaal ben vergeten te bedanken voor de overheerlijke marsjes, is de man met zijn twee leuke zoons. Thanks!
Mensen, hopelijk tot volgend jaar.
Groetjes,
Monica
Tilburg 1 - Heren 1: 1 - 4
Ge'bok't door Thadia!
Zaterdag 31 mei hebben we de maand en de competitie afgesloten maar Heren 1 moest de zondag nog flink aan de bak in Tilburg. Doelstelling: NIET degraderen. De beste voorbereiding: Moed inzuipen!!
Omdat we door de spanning toch niet konden slapen hebben we ervoor gekozen dan ook maar om 05:00 uur onze krib op te zoeken. Dit bleek achteraf de juiste tactiek.
Onze beste troef Mike hadden we voor veel geld verhuurd aan het tweede. Met die opbrengst kon Aldert i.p.v. mee te spelen spullen kopen op de vlooienmarkt bij het Willem II stadion voor zijn nieuwe woning. Dit betekende voor hem geen tijd om te tennissen die dag.
Sjeng Schalken wilde we graag inzetten maar zei: “ Jullie hebben jezelf in de nesten gewerkt dus moeten jullie het ook zelf maar oplossen”. Ik stel voor dat de penningmeester alsnog deze luie Limbo een contributie rekening stuurt van de afgelopen twee jaar. Kijken of hij dan alsnog slapend lid blijft.
De heenreis naar Tilburg duurde net zolang als we geslapen hadden die nacht maar aangekomen op het park werden we al snel wakker geschud door de zeer felle paprika/campina-achtige kleuren die hoorde bij Ido Kronenberg.
We hadden met Tilburg en met name met Ido nog een tomaatje te schillen. Twee jaar terug kregen we namelijk met 1-5 klop. Revanche dus!! Met drie punten zouden we een eind moeten komen omdat onze degradatie concurrenten tegen de nummers 1 en 2 moesten uit de poule.
Bungel begon met volle moed aan zijn partij tegen Marnix. Helaas zakte de moed al gauw in zijn schoenen want hij sloeg Mar nix. Even veel games als uren die hij geslapen had die nacht, Marnix 12 en “Willem 2”.
Den Ties bewees maar weer eens dat drank meer kapot maakt dan je lief is……namelijk zijn tegenstander!! Tijdens de wedstrijd “dronk hij wel met mate” en stuurde Frank Verlaan de laan uit. 3-6 3-6.
Aal zijn vizier stond nog niet helemaal op scherp en had wellicht last van de plaatselijke Frans Bauer die uitermate zijn best deed om in aanmerking te komen als lead singer bij de Jostiband. Hij stond een beetje verkrampt te spelen maar zijn tegenstander (die qua leeftijd zijn zoon had kunnen zijn) was juist degene die met kramp opgaf op 5-3 in de beslissende set (foto).
Toen kwam de “match of the day”. Onze Clement tegen ‘ “Ivo” … ehh … ”Igor” ….nee….. “Timo” ….uhhhh….”Gido” ……Whatever!!
De Head to Head was 1-0 in het voordeel van de Rood Witte. Na een zeer moeizame start en een flinke achterstand kwam onze “ man van glas” zijn hulp aanbieden met de verlossende woorden. Dit advies liet Clement niet aan zijn “neus” voorbij gaan en knoopte dit goed in zijn oren tot eind derde set. Na een achterstand van 2-4 en 15-40 knokte hij knap terug en bezorgde zijn Ido(ol) de nederlaag. Dit alles onder toeziend oog van Steffie Meindert die er jeuk onder zijn oksel van kreeg.
De dubbel van Alex en Guido was er een uit het boekje van Becker und Jelen. De Tilburgers kwamen niet voorbij de Duitse muur en hadden geen kaas gegeten van de Australische opstelling. De harde opslagen van de tegenstanders kwamen zoals eens een befaamde zanger ooit zong “ return the sender”. Alex had er dus niet voor niets op geoefend.
Met de 2-4 overwinning en 19 punten in de poule waren we ervan overtuigd dat onze positie in de poule al veilig zou zijn. Dat Willem en Clement stonden te kranten was niet noemenswaardig voor het Eindhovens Dagblad.
Wat stond er maandag 2 juni dan wel in de krant?
“ We zijn gefopt” (bron: Alex reijnders).
De lange dweilen van Thadia waren die dag luck raeck met cadeautjes aan het gooien. Naast hun a-sociale karakter (note: 30 min te laat komen zonder excuses, geen drankje aanbieden maar wel volop profiteren van een uitstekende lunch en consumptiebonnen, geen handje geven bij weggaan en geen formulier ondertekenen) blijken ze ook nog heel erg onprofessioneel. Met nog geen nederlaag in de Poule verloren ze nu thuis met 0-6 tegen de bijna hekkensluiter. Raar verhaal.
De vlaaien van Nieuwenhage hebben er zeker voor geknokt tegen de Bossche bollen uit Den Bosch. Maar onze Pech(ler) was Roeland. Hij moest het loodje leggen en terug keren naar Graceland. Tjeu Senden deelde ons verdriet en gaf aan dat hij ons ging missen.
Dit is wederzijds coach!! In ieder geval tot het open toernooi.
Dit was voor ons en met name voor Alex een koude douche! Dit was ook duidelijk te zien door een aantal dames die de kleedkamer binnen traden. Alex had een “kleine” vergissing gemaakt en was zich aan het opfrissen in de Dames. Maar goed, in de wedstrijd kwam hij niet te kort…zullen we maar zeggen.
Achteraf een hele fijne dag gehad en ook gezellig een biertje gedronken met onze Tilburgse vrienden. Eddie weer lekker bijgekleurd dus iedereen tevreden.
Als herenteam onder leiding van Eddie Pietersen willen wij graag iedereen bedanken die ons afgelopen jaren heeft gesteund en aangemoedigd. Zonder deze support hadden wij nooit zover kunnen komen en plezier kunnen hebben in het spel. Het is nog niet duidelijk wat er met het herenteam gaat gebeuren maar we houden u op de hoogte via de website.
Conclusie competitie: “ Je moet winnen als het niet hoeft, dan hoef je niet te winnen als het moet”.
Guido Thiessens(columnist ETV-Volley)
De Head to Head was 1-0 in het voordeel van de Rood Witte. Na een zeer moeizame start en een flinke achterstand kwam onze “ man van glas” zijn hulp aanbieden met de verlossende woorden. Dit advies liet Clement niet aan zijn “neus” voorbij gaan en knoopte dit goed in zijn oren tot eind derde set. Na een achterstand van 2-4 en 15-40 knokte hij knap terug en bezorgde zijn Ido(ol) de nederlaag. Dit alles onder toeziend oog van Steffie Meindert die er jeuk onder zijn oksel van kreeg.
De dubbel van Alex en Guido was er een uit het boekje van Becker und Jelen. De Tilburgers kwamen niet voorbij de Duitse muur en hadden geen kaas gegeten van de Australische opstelling. De harde opslagen van de tegenstanders kwamen zoals eens een befaamde zanger ooit zong “ return the sender”. Alex had er dus niet voor niets op geoefend.
Met de 2-4 overwinning en 19 punten in de poule waren we ervan overtuigd dat onze positie in de poule al veilig zou zijn. Dat Willem en Clement stonden te kranten was niet noemenswaardig voor het Eindhovens Dagblad.
Wat stond er maandag 2 juni dan wel in de krant?
“ We zijn gefopt” (bron: Alex reijnders).
De lange dweilen van Thadia waren die dag luck raeck met cadeautjes aan het gooien. Naast hun a-sociale karakter (note: 30 min te laat komen zonder excuses, geen drankje aanbieden maar wel volop profiteren van een uitstekende lunch en consumptiebonnen, geen handje geven bij weggaan en geen formulier ondertekenen) blijken ze ook nog heel erg onprofessioneel. Met nog geen nederlaag in de Poule verloren ze nu thuis met 0-6 tegen de bijna hekkensluiter. Raar verhaal.
De vlaaien van Nieuwenhage hebben er zeker voor geknokt tegen de Bossche bollen uit Den Bosch. Maar onze Pech(ler) was Roeland. Hij moest het loodje leggen en terug keren naar Graceland. Tjeu Senden deelde ons verdriet en gaf aan dat hij ons ging missen.
Dit is wederzijds coach!! In ieder geval tot het open toernooi.
Dit was voor ons en met name voor Alex een koude douche! Dit was ook duidelijk te zien door een aantal dames die de kleedkamer binnen traden. Alex had een “kleine” vergissing gemaakt en was zich aan het opfrissen in de Dames. Maar goed, in de wedstrijd kwam hij niet te kort…zullen we maar zeggen.
Achteraf een hele fijne dag gehad en ook gezellig een biertje gedronken met onze Tilburgse vrienden. Eddie weer lekker bijgekleurd dus iedereen tevreden.
Als herenteam onder leiding van Eddie Pietersen willen wij graag iedereen bedanken die ons afgelopen jaren heeft gesteund en aangemoedigd. Zonder deze support hadden wij nooit zover kunnen komen en plezier kunnen hebben in het spel. Het is nog niet duidelijk wat er met het herenteam gaat gebeuren maar we houden u op de hoogte via de website.
Conclusie competitie: “ Je moet winnen als het niet hoeft, dan hoef je niet te winnen als het moet”.
Guido Thiessens(columnist ETV-Volley)
